Dankwoord

Bij het schrijven van de filosofische overweging aan het einde van de algemene discussie in dit proefschrift, las ik het boek “Dependent Rational Animals” van Alisdair MacIntyre. MacIntyre maakt zich sterk voor de deugden die nodig zijn om onafhankelijke en verantwoordelijke redenaars te zijn, maar ook voor de deugden die ons in staat stellen om onze afhankelijkheid van anderen te erkennen. Mijn ervaring is inderdaad dat een promovendus een ‘spin’ in het ‘web’ van wetenschappers is. Daarom laat ik me graag door MacIntyre inspireren, en wil ik een aantal mensen hartelijk bedanken.
          Tijdens mijn promotietraject heb ik het geluk gehad twee begeleiders te hebben, die ieder precies op tijd leken te komen in het promotieproces. Eerst was er Andreas Freidig, die ik graag karakteriseer als een ideeënvulkaan. Aan het begin van het project lagen onze ideeën niet bepaald op één lijn. Ik ben hem dankbaar voor zijn openheid voor mijn inbreng, zijn geduld om mij dingen te laten uitwerken, maar ook dat hij op de juiste tijd heeft weten af te kappen toen het verkeerd ging. Uit de ideeënbotsing die daarna volgde is Particle Profiler ontstaan. Toen Andreas wegging naar AMT (en later Crucell), heeft Albert de Graaf zijn taak overgenomen. Hij heeft me geholpen om mijn voeten op de grond te houden, en van de algemene ideeën te komen tot de concrete oplossingen en beschrijvingen die hard nodig waren. Ook hem wil ik danken voor de aangename samenwerking. Iets meer op de achtergrond waren ook rollen weggelegd voor Ben van Ommen en Jan van der Greef. Ben heeft een stimulerende rol gehad door de richting naar moleculaire mechanismen steeds onder de aandacht te houden. Daarnaast heeft zijn uitgebreide netwerk het mogelijk gemaakt om de validatie met het Framingham cohort te kunnen uitvoeren. Jan van der Greef heeft als promotor de vinger aan de pols gehouden, en als ik hem nodig had, stond hij er voor me. Loes Beijersbergen heeft bij de eindsprint veel essentieel ondersteunend werk verricht. Aan hen allen dank.
          Tijdens mijn promotiewerk heb ik het geluk gehad een student te mogen begeleiden tijdens twee stages. Kees van Bochove is naast student, ook een zeer waardevolle medewerker en zelfs leraar gebleken. Mijn biologie en modelleer expertise werd zeer goed aangevuld door zijn programmeertechnische kennis. Uit deze kruisbestuiving is een beter geïmplementeerd en veel sneller rekenend model gekomen; mijn programmeerkennis is er ook wel bij gevaren. Kees, bedankt voor je bijdrage.
          Er zijn veel andere mensen die een bijdrage hebben geleverd aan dit werk, zoals de coauteurs, die ik nog niet genoemd heb. Ieder van hen hartelijk dank voor hun hulp. Een speciale vermelding verdient nog wel Evgeni Tsivtsivadze. Evgeni, thanks for your patience and hard work to get the statistics in the Framingham study sorted out, your contribution was invaluable. Van de wetenschappelijke input was de meest onzichtbare, maar mijns inziens niet de meest onbelangrijke, die van Bas Kooijman, die mij het vak van modelleren heeft geleerd. Bas, al ben je niet direct betrokken geweest bij dit project, ik ben je blijvend dankbaar voor de gedegen opleiding in het vak die ik van je heb mogen ontvangen.
          Een promotietraject is een inspannende bezigheid, die zonder voldoende steun van thuis moeilijk denkbaar is. Ik wil ten eerste mijn ouders bedanken voor al hun steun door de jaren, en mijn zus Minke en haar man Alex voor hun medeleven. Verder wil ik de inwoners van Lepelenburg en Leidenhoven College van harte bedanken voor hun ondersteuning, in het bijzonder Ben Diego. Ik hoop dat hij zijn uitspraak “aan wetenschappers wordt veel vergeven, als ze maar goede wetenschap leveren” nu op mij van toepassing wil verklaren…


No comments: